Wrzesień 2005

Spotkanie 173. 28.09.2005
Spotkanie w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej na ul. Borowskiej 105
Obecni: MDu, ERo, MDe, KWi, KPi, MMe, MMo oraz nowa osoba: Wiesław Pazdzior

* przedstawienie się
* czym jest nasza grupa wsparcia
* wspomnienia z wakacji
* wskazówki i rady dla nauczycieli wobec uczniów jąkających się
* ćwiczenie w czytaniu z winogronem („korkiem”)

Zdjęcia ze spotkania:

Spoykanie PZJ Wrocław 28.09.2005

Zawsze, jak co rok przed Międzynarodowym Dniem Jąkających się, chcemy więcej powiedzieć o sobie do tych, którzy nas słuchają i uczą.
Dyskutowaliśmy w parach o tym, co nauczyciele mogą zrobić dla uczniów, którzy sie jąkają, jak powinni się zachować i jak pomagać.
Są to więc wskazania od tych, którzy sami niedawno byli uczniami albo nimi jeszcze są.

Zebrała je i opracowała Elżbieta Roszka – logopeda Poradni Psych.- Ped. nr 9 we Wrocławiu

Wiele osób jąkających się dużo zawdzięcza swoim nauczycielom, jeśli traktowano ich normalnie i serdecznie, ale jednocześnie stawiano wymagania, jak innym, także – a może zwłaszcza – w zakresie komunikowania się.

Wskazówki i rady dla nauczycieli uczniów jąkających się:
 
1. Nauczycielu, jeśli masz w klasie ucznia, który się jąka – bądź wyrozumiały i cierpliwy – ten uczeń nie oczekuje niczego nadzwyczajnego, daj mu jedynie więcej czasu na odpowiedź i traktuj go jak innych – z życzliwością.

2. Stwórz w klasie atmosferę sprzyjającą swobodnemu wypowiadaniu się, postaraj się, żeby wszyscy zaakceptowali sposób mówienia ucznia z jąkaniem.

3. Sam będziesz najlepszym wzorem zachowania wobec takiego ucznia – traktuj go naturalnie. Sam staraj się mówić spokojnie.

4. Nie zwalniaj go z odpowiedzi ustnych, ale też nie zmuszaj, kiedy przeżywa gorszy okres w mówieniu.

5. Zachęcaj tego ucznia do wypowiadania się na różne tematy, do recytowania wierszy, do czytania na głos i wygłaszania wcześniej przygotowanych tekstów.

6. Nie „pomagaj” mu podczas wypowiedzi – nie kończ za niego zdania, nie poprawiaj – każdemu łatwiej jest mówić, gdy nikt nie przerywa, nie ingeruje w jego wypowiedź.

7. Oceniając wypowiedź ucznia, który się jąka – bierz pod uwagę treść wypowiedzi, a nie jej formę brzmieniową. Jąkanie się nie oznacza braku wiedzy, a jedynie trudność w jej przekazaniu.

8. Porozmawiaj czasem z tym uczniem także o jego problemach w mówieniu, poznaj jego potrzeby i obawy. Możecie wspólnie uzgodnić zasady postępowania.

9. Porozmawiaj także o uczniu z jego rodzicami; dowiedz się, jaką ma sytuację w domu, czy korzysta z terapii mowy. Wesprzyj ich i jego swoją wiedzą pedagogiczną. Dowiedz się więcej o jąkaniu.

10. Jeśli uczeń jąkający się używa jakichś technik, gestów bądź urządzeń wspomagających mówienie – pozwól mu na to i zachęć do ich stosowania podczas zajęć lekcyjnych.

11. Bądź szczególnie wyrozumiały w sytuacjach potęgujących napięcie emocjonalne, kiedy objawy jąkania mogą się bardziej nasilić, a nawet uniemożliwić temu uczniowi mówienie – egzaminy, sytuacje konfliktowe itp.

12. Eksponuj mocne strony tego ucznia, dowartościuj go, ale jednocześnie nie pozwól, by jąkanie stało się wymówką i usprawiedliwieniem dla nieuczenia się. Każdy przecież czasem odczuwa tremę i może zająknąć się podczas mówienia.

Dodaj komentarz